اغلب افراد بخش قابل توجهي از مفيدترين و پربارترين دوران زندگي خود، يعني سنين ۲۰ تا ۵۰ سالگي را در محيط‌هاي كاري سپري مي‌كنند. حضور در اين محيط‌ها ممكن است موجب مواجهه فرد با انواع آلاينده‌ها شود. دستگاه تنفسي بدليل مواجهه مستقيم با هواي استنشاقي اصلي‌ترين راه مواجهه با آلاينده‌هاي محيط‌هاي كاري مي‌باشد. به‌همين دليل بيماري‌هاي ريوي شغلي بخش قابل توجهي از بيماري‌هاي شغلي را تشكيل مي‌دهند. اين بيماري‌ها همانند اكثر بيماري‌هاي شغلي در اغلب موارد درمان‌پذير نبوده و پيشگيري از مواجهه اصلي‌ترين راه مقابله با آنها مي‌باشد.

هواي استنشاقي حاوي انواع آلاينده‌ها می­تواند با سطوح مرطوب راه‌هاي فوقاني تنفسي و راه‌هاي تحتاني و سطح وسيع آلونول‌ها  در تماس باشد. اين آلاينده‌ها علاوه بر اين كه مي‌توانند از اين طريق جذب گردش خون سيستميك شوند، ممكن است با مكانيسم‌هاي مختلف به راه‌هاي هوايي، آلوئول‌ها و يا ساير بافت‌هاي دستگاه تنفسي آسيب بزنند.آسيب وارده به دستگاه تنفسي مي‌تواند موجب واكنش‌هاي حاد و مزمن گردد که اکثریت انها متاسفانه بعد از استقرار درمان نداشته یا صعب العلاج می باشند لذا بدنبال معاینات دوره ای شغلی و با استفاده از روشهای تشخیصی تنفسی میتوان  این امراض را در مراحل اولیه و قابل در مان تری شناسایی نمود