اسکیزوفرنیا یک سندرم روانی جنون آمیز با علت ناشناخته است.
.
این بیماری یک اختلال ثابت شده مغزی است .در این بیماری ارتباطات و اتصالات غیر طبیعی در قسمت های مختلف مغز ایجاد میشود . در تصویر برداری های مغز این افراد ناهنجاریهای ساختاری و‌عملکردی  قابل مشاهده است.
.
از هر ۱۰۰ نفر، یک نفر ، در طول زندگی خود ممکن است دچار این بیماری شود.
شیوع بین مردان و زنان مساوی و سن بروز معمولا بین ۱۵-۳۵ سالگی است.
.
این اختلال مزمن ، دارای سیری شامل مرحله پیش درامد،مرحله فعال و باقیمانده است که میتواند خود را با نشانه هایی همچون توهم،هذیان،رفتار آشفته ،گفتار آشفته و علایم منفی  نشان دهد.
.
 بالینگران بر حسب نوع علامت و بر اساس معیارهایی ،انواع گوناگون این بیماری راتشخیص گذاری میکنند.
.
در خصوص توهم و هذیان در مقاله های قبلی توضیح داده شد.
اگر چه وجود توهم یا هذیان از نشانه های شایع بیماری است اما باید بدانیم صرفا وجود توهم و‌هذیان مترادف با اسکیزوفرنیا نیست.
.
علایم پیش درامد  شاید سالها قبل از مسجل شدن تشخیص قطعی بیماری وجود داشته باشد که شامل :
.
اختلالات عصب شناختی به طور مثال نقص در توجه و تمرکز،اختلال در یادگیری و حافظه،اختلال در روانی کلام  ،ایراد در سرعت پردازش،اختلال شناخت اجتماعی به صورت عدم توانایی فهم قصد و نیت دیگران و حالات ذهنی آنها، پاسخ دادن با تأخیر و عدم توانایی در تعقیب یک جسم در فضا ،عقاید و تفکرات عجیب و غریب و نقایص در ارتباط ببن فردی است.
.
ممکن است بیماران دچار علایمی شامل بی حرکتی،فعالیت بدون هدف،و بیش از اندازه،مقاومت در برابر هر کار ،حرکات عجیب مثل شکلک در آوردن،ژست گیری های عجیب ، تکرار مجدد کلمات ویا تکرار حرکات دیگران شوند. حرکات تکراری و آینه ای(mannerism) ،تمایل بیمار به ادامه وضعیت هایی که دیگران به او میدهند و ثابت ماندن وضعیت بدن در فرم خاص(waxy flexibility)  نیز گاهی دیده میشود.
.
بهداشت ضعیف،لباس پوشیدن های نامتعارف ،به عنوان نمونه “پوشیدن لباسهای گرم در تابستان” ،فقدان انگیزه،بی ارادگی،اختلال در کارکرد هیجانی ،به طور مثال “کاهش فعالیت و دقت در تشخیص بیان ترس،خشم و انزجار”،انزوای اجتماعی دیگر علامت بیماری است
.
این بیماران ممکن است کاملا بی کلام شوند یا نتوانند افکارشان را سازماندهی کنند و با گفتن جزئیات غیر ضروری از موضوع اصلی دور شوند.در نتیجه گفتار آشفته شان مانع برقراری ارتباط مناسب با دیگران  میشود.
.
هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد.تشخیص تنها بر مبنای شرح حال روانپزشکی و‌معاینه وضعیت روانی بیمار است.
.
بیماران اسکیزوفرنیا بیش از دیگران در معرض افسردگی، اختلالات اضطرابی، وسواس،خودکشی ،ترس های اجتماعی و وابستگی به سیگار و‌مواد هستند، همچنین شیوع بیماری های قلبی،دیابت،چاقی، بیماریهای عفونی ،ریوی و سرطان در آنان  بیشتر است.
.
خودکشی،حوادث‌و بیماریهای جسمی شایعترین علت مرگ بیماران را تشکیل میدهند و این مسائل باعث میشود امید به زندگی در این گروه حدود ۱۰_۳۰ سال کمتر از دیگران باشد.
.
بروز جنون در نوجوانی در حالی که تکامل اجتماعی فرد کامل نشده موجب نقص شدید در مهارتهای اجتماعی،ظرفیت های تحصیلی و یادگیری و مهارت های شغلی خواهد شد .
.
این وضعیت ها به علاوه واکنش های بد جامعه به رفتار افراد اسکیزوفرنی که منجر به انگ(استیگما)و طرد اجتماعی این افراد میشود موجب بدتر شدن وضعیت فرد و سندرم فروپاشنده اجتماعی در آنها میگردد.
.