پاسخ
دوست عزیز
1)بعضی از مسائل اشتباه رو ما ایرانی ها اینقدر تکرار کردیم که طبیعی جلوه میکنه اما اصلا طبیعی نیست. یکی از این مسائل جستجو در گذشته ی فرد مقابل هست. هر کسی قبل از ازدواج باید با افراد مختلفی از جنس مخالف در رابطه سالم باشه (با تاکید میگم رابطه سالم, قانونمند و در چارچوب اخلاق) تا بتونه در این رابطه ها سلیقه اش شکل بگیره, روحیات جنس مخالف رو بشناسه و هم اینکه خودش رو بشناسه. اینکه اشاره کردید دلم نمیخواد کس دیگه ای قبلا در زندگی طرف مقابلم باشه رو من به عنوان روانشناس موافق نیستم.
2)در مورد کنکاش از گذشته ی فرد یک اصل رو رعایت کنید: هر آن چیزی از گذشته که امکان داره در آینده ی ازدواج تاثیر بذاره باید گفته بشه ولو اینکه طرف مقابل سوال نپرسه. مسائلی از قبیل عشق های بجا مانده از گذشته, داشتن بیماری های خاص, بستری شدن در بیمارستان های روانپزشکی و ...
3)در مورد مشکلات مالی و تحصیلی که عنوان کردین, اطلاعات کافی رو در اختیارم نذاشتین. تفاوت مالی خانواده ها در چه حدیه؟ تقاوت تحصیلی شما و اون آقا چه مقداره؟ آیا شغل دارن؟ بطور کلی باید از شخصیت و وضعیت طرف مقابل معدل بگیریم تا ببینیم معدلش رو می پسندیم یا نه؟
4)تحقیقی رو سازمان یونسکو در کشورهای مختلف از جمله ایران انجام داد تا ببینه سن مناسب برای انتخاب همسر (نه ازدواج) چه سنی هست؟ نتیجه ی تحقیق سن 24 سال رو نشون داد (از جمله در ایران). اگر همه چیز خوب پیش بره ما در سن 24 سالگی به بلوغ جنسی, عاطفی, روانی و اجتماعی میرسیم. شما خیلی زود همسر آینده تون رو انتخاب کردید. این انتخاب, انتخاب پرریسکی هست.
موفق باشید