پرسش:سلام. هر وقت موضوعی پیش میاد که با شوهرم حرف میزنیم فقط میخواد سریع تموم شه الکی میگه چشم باشه ولی بعدا میبینم کار خودش رو کرده .همیشه فراموشکاره .قول میده به من ولی اگه کاری پیش بیاد من تو اولویت نیستم.بهم قول داده بود کاری رو نکنه و همیشه وانمود میکرد اون کار رو نمیکنه ولی تازگی دستش برام رو شده. یکم الکی عذرخواست حالا دلش میخواد من درجا بیخیال شم میگه مگه چیکار کردم .در صورتی که هنوز یه روز نشده و اصلا براش مهم نیست زیر قولش زده و چقدر بهم دروغ میگفته .من نه بهش گیر میدم نه دستور نه کار اشتباهی میکنم به خدا
دیگه نمیتونم بهش اعتماد کنم .خیلی سست شدم حس میکنم همه قول هایی که بهم داده بود دروغه.چیکار کنم باهاش چجوری بهش بفهمونم کارش زشته .خیلی بیخیاله الان میگه بیا بریم تفریح
پاسخ
با سلام. لغزش بخشیدنی است اما انحراف, هرگز. رفتار را می توان بخشید اما صفت را نه. کسی که ابراز پشیمانی می کند, این موضوع وعده ی تحول است نه خود تحول. کسانی که طلبکارانه بخشش را می خواهند نبخشید. زیرا که این آدم متحول نشده و احساس گناه نمی کند. فقط می خواهد موضوع را سمبل کند. اگر نابجا فردی را ببخشیم او گستاخ خواهد شد. کسی را که در بخشش خواستن هیچ برنامه ای برای تغییر ندارد را نبخشیم. از او بپرسیم برنامه اش برای تغییر رفتار چیست؟ و با او قرار بگذاریم که اگر باز هم مرتکب شد چه مجازاتی برایش در نظر بگیریم؟ ویژگی های بخشش سالم: 1- منطقی است 2- برای هر دو طرف مفید است 3- مشروط است. یعنی می بخشیمش ولی با شرایطی. کسانی که همواره می بخشند, قربانی اند. ظلم پذیر و ظالم پرورند. در مقابل بدی واکنش نشان نمی دهند ولی در درونشان جهنمی از کینه برپاست. توسری خور هستند و بی جا کوتاه می آیند و طرف مقابل را در بدی کردن گستاخ می کنند.اینجا سوالی که پیش می آید این است که اگر از نزدیکانمان که پاره ی تن ماست و خطایی را مرتکب شده و دارد ادامه می دهد چه کار کنیم؟ به او بگوییم این اشتباه را می توانی ترک کنی می توانی ترک نکنی. اگر ترک نکنی همواره غمی بر دل من کاشتی. اما این غم مانع محبت من نمی شود. ولی این غم به خاطر صفت بد تو آثارش این است که قیمت تو را پایین می آورد. وقتی قیمت و مقبولیت تو پایین آمد نتایجی دارد که باید بپذیری. مثلا بعضی جاها دیگه بهت اعتماد نمی کنم, بهت بها نمی دم, روی تو سرمایه گذاری نمی کنم.
پاینده باشید